Yıllar önce 16 yaşındayken yazdığım bir şiir. Bazı face gruplarında çıktısını alıp odasının duvarına asanlar varmış.

CÜMLELERLE RESİM YAPMAK
İnsan görmemiş topraklar tabiatı yaşatır sonsuza kadar
Binbir çeşit giz kurtları, kuşları, ağaçları, çiçekleri şenlendirir
Çağıl çağıl akan sular karşılık beklemeden canlılara yaşam sunar
Doğanın nöbetçisidir geceleri gökyüzünün gözleri yıldızlar
Karanlık ufukların aydınlığa açılan penceresi olmayı bilmişlerdir
Tabiat ananın düşüncesidir bulutlar
Kan beynine sıçrar, toplanır. “ Fırtına, kasırga, şimşekler çakar “
Sakin olursa; denizler uslu, doğa kutlu, yeryüzü mutlu.

Yaşlı bir baobap ağacı kollarını uzatmış göğe, hınçla
Senelerdir ulaşmak istediği özlem nedir ki?
İsyan etmiştir çöller atmıştır bağrından yeşili
Sevmez kumlar yeşili sevmese de güneşi
Her şiir yazdıktan sonra kırdığım kalemler gibi
Çatısına gizlenmiş kaplumbağanın tıslaması, ürkek öfke.
Her şeye rağmen başlayan yağmurlarla doğa örtüsünün yıkanması
Sonbaharda ağaçlar yapraklarını dökerken, ispinozlar,
“ İşte geçti bir yıl daha “ diyerek tutturuverirler gitsin
Cümlelerle resim yapmak derim ben buna

SON

Yazan: Serdar Yıldırım